ژرمن شپرد نمايشي

سگ شولاين ژرمن (ژرمن شپرد نمايشي)

سگ شولاين ژرمن يا ژرمن شپرد نمايشي بطور خلاصه از حدود سال 1970 به بعد نسلي از اين نژاد متمايز

و توسعه يافت كه استانداردهايي فراتر از استانداردهاي مورد قبول FCI را دارا بود و تركيبي از بهترين قابليتها

و زيباترين خصوصيات ظاهري در نژاد ژرمن شپرد بود . در واقع انجمن جهاني ژرمن شپرد كه از دهه ها قبل

وظيفه كنترل و ثبت سگهاي اين نژاد را در دنيا به عهده داشت از حدود 30 سال قبل روي اين زير مجموعه خاص

متمركز گرديده بود . سگهاي پليس ، امداد و غيره از دسته استاندارد هستند و اصطلاحاً به اين دسته از سگها

work dog گفته ميشود. و از شولاين ژرمن (ژرمن شپرد نمايشي) براي مصارف كاري استفاده نميشود .

خصوصيات سگ شولاين ژرمن كه مورد تائيد FCI نيز ميباشد در مقايسه با ژرمن شپرد استاندارد داراي تفاوتهاي زير ميباشد :

– سگ شولاين ژرمن ظاهر زيباتري از ژرمنهاي استاندارد دارند . رنگ آنها عمدتاً قرمز – سياه است .

– شيب كمر ( ناحيه لگن ) سگ شولاين ژرمن بين 23 – 27 درجه است در حاليكه اين مشخصه در ژرمن شپردهاي

استاندارد 15 – 23 است كه رقم مورد تائيد FCI نيز همين 15 – 23 است . در واقع در

سگ شولاين ژرمن تواناييهاي حركتي به دليل فوق ، قرباني زيبايي گرديده است .

– سگ شولاين ژرمن (ژرمن شپرد نمايشي) از نظر قابلتهاي آموزشي و تعليم پذيري ( نه هوش ) از نوع استاندارد تا حدي برتر مي باشد

و گويا مستعد گذراندن انواع دوره هاي گارد – كشف مواد منفجره و مخدر – زنده يابي و … ميباشد .

در واقع كسب موفقيت آميز دوره هاي فوق و اخذ مدارك مربوطه ، به اندازه داشتن خصوصيات ظاهري

فوق اهميت داشته و مويد مهمترين شاخصه اختصاصي اين گروه ميباشد ( قابلتهاي تعليم پذيري برتر ) .

به روايت ديگر خشونت ذاتي سگ شولاين ژرمن از نوع استاندارد كمي كمتر است يا در واقع خشونتش

را در راستاي تعاليم دوره هاي گارد بكار ميبرد ، لذا گاهي با هوشتر به نظر ميرسد ولي در واقع تعليم يافته تر

است و نه باهوشتر . ضمنا قيمت و ارزش اين سگها با اخذ مدارك فوق به شدت افزايش مي يابند .

به طور كلي سگ هاي نمايشي اروپايي و آمريكايي و …، اين ويژگي ها را دارند:

-سطح انرژي پايين تر نسبت به شپرد هاي كاري

-پوشش يك دست تر و معمولاً متمايل به قرمز و قهوه اي و برنزي و كمر مشكي رنگ.

-همچنين الگو هاي مشكي، و سياه در ميان سگ هاي ژرمن شپرد نمايشي كمتر ديده مي شود،

در حالي كه در ميان سگ هاي ژرمن شپرد كاري بسيار زياد است.

-بدن هاي بزرگ تر و حجيم تر و پاهاي عقب بزرگ و زاويه دار كه به شدت مورد توجه علاقه مندان به سگ هاي نمايشي است.

-پوشش ضخيم تر و بلند تر

دسته بندي ژرمن شپرد نمايشي (ژرمن شپرد شولاين)

ژرمن شپرد نمايشي به چند دسته تقسيم مي شوند كه شامل سگ هاي نمايشي آمريكايي

(American show line)، سگ هاي نمايشي كانادايي (Canadian show line) و

سگ هاي نمايشي آلمان غربي (West German show line) است. با آن كه تمام اين

سگ ها جزو ژرمن هاي نمايشي به حساب مي آيند ولي به دلايل مختلف مثل ظاهر، رنگ،

خصوصيات رفتاري و … در دسته هاي جداگانه اي قرار گرفته اند. سگ هاي نمايشي هم در

اروپا پرورش داده مي شوند و هم در آمريكا ولي سگ هاي آمريكايي يك تفاوت عمده با

سگ هاي اروپايي دارند. در واقع سگ هاي آمريكايي نمايشي براي آن كه به رسميت شناخته

شوند نيازي به انجام هيچ گونه تست سلامتي ندارند و بدون آن هم مي توانند گواهي نامه

(AKC) (American Kennel Club) را دريافت كنند. بسياري معتقدند كه اين مسئله باعث

به وجود آمدن سگ هاي ژرمن شپرد با مشكلات مختلف فيزيكي و سلامتي شده است. به نظر

اين افراد سگ هاي نمايشي كنوني با استاندارد هاي پايين با هدف سود بيشتر و بدون توجه به

مسائل جانبي به وجود آمده اند.

سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد كه از نژاد بزرگ است.

با دشمنان ، در مقابل صاحب خود بسيار فروتن و مودب مي باشند . اين نژاد در نواحي مختلف جهان به علت

جثه قوي و هوش بالا ، از آنها به عنوان نگهبان ، استفاده در جنگها ، به منظور غريق نجات در رودخانه ها

و درياها، جهت نجات بهمن زدگان در كوه هاي پر از برف و يا جهت نجات افراد به دام افتاده در آتش سوزي

و زمين لرزه ها و نيز به عنوان سگ پليس جهت رديابي ردپاي مجرمين استفاده مي شوند . از آنجا كه سگ

هاي ماده ژرمن شپرد حيواناتي صبور و آرام هستند ، از آنها به منظور راهنمايي و هدايت نابينايان نيز استفاده

مي شود . سگ ژرمن به شجاعت و وفاداري شهرت دارد . آنها دوست دارند كه هميشه نزديك اعضاي خانواده

باشند و بلعكس از غريبه ها دوري مي جويند . ژرمن شپرد سگي اجتماعي است و نبايد او را براي مدت طولاني

تنها گذاشت . اين سگ تنها زماني پارس مي كند كه لازم باشد و بهتر است كه از سنين پايين تحت آموزشهاي

اختصاصي قرار بگيرند .

تاريخچه سگ شولاين ژرمن (ژرمن شپرد شولاين)

سگ شولاين ژرمن كه سگي از نژاد بزرگ است ، از سال 1914 از آلمان به بسياري از نقاط جهان انتقال يافت .

در مورد منشا پيدايش اين نژاد نظريه هاي مختلفي وجود دارد و به اعتقاد برخي از پرورش دهندگان، اين

نژاد نتيجه آميزش گونه هاي مختلف سگهاي گله آلماني است و برخي نيز آن را حاصل آميزش سگ گله با

گرگ مي دانند . به عقيده برخي محققان ، در اوايل دهه 1900 يك افسر شواليه ارتش آلمان به نام

ماكس فون استفان ، نژادهاي مختلفي از سگ هاي محلي چوپان و نگهبان را تركيب كرده و اين نژاد را

بوجود آورده است. ولي به يقين و بدون در نظر گرفتن منشا پيدايش آن، اولين بار در سال 1882 در شهر

هانور آلمان، اولين سگ ژرمن شپرد با موي بلند به نمايش گذاشته شد و در سال 1889 ، اولين نمونه اين

سگ با موهاي كوتاه ، در عمليات امداد و نجات صليب سرخ و نيروي پليس ، مورد استفاده قرار گرفت .

نام اين نژاد در زبان آلماني ” Deutscher Schaferhund “ – در زبان انگليسي ” German Shepherd “

 در فرانسه ” Berger allemande “ و ” Chien loup “ و در زبان ايتاليايي به آن ” Pastore Tedesco “

مي گويند كه تمامي اين اسامي به معني چوپان آلماني است . اين نژاد را با نام آلساتيان نيز مي شناسند .

اين سگ ، اصالتا يك سگ چوپان است كه در طي سالها نگهداري و پرورش، به قابليت هاي بسياري دست

يافته است .

خلق و خو
اين سگ باهوش ، چابك و فعال است و نسبت به صاحب خود مطيع ،

منطقي و مهربان مي باشد . اين سگ ها با كودكان به راحتي ارتباط برقرار كرده و از استعداد تربيت پذيري

بالايي برخوردار هستند . سگهاي اين نژاد با وجود داشتن بي باكي ، جسارت و اعتماد به نفس بالا در برخورد

با دشمنان ، در مقابل صاحب خود بسيار فروتن و مودب مي باشند .

ظاهر سگ شولاين ژرمن (ژرمن شپرد شولاين)

يك سگ شولاين ژرمن ايده آل ، پوششي دو لايه ، صاف ، خشن با طولي متوسط دارد . قسمت سر اين سگ ،

همچنين بخش داخلي گوشها ، قسمت جلوي صورت ، پاها و پنجه ها با موهاي كوتاهي پوشيده شده است ، ولي

گردن آنها داراي موهايي بلند و ضخيم تر است .قسمت پشت دستها و پاها تا حدودي موهاي بلندتري دارد كه به

سمت مفاصل دست و پا كشيده مي شود . سگ شولاين ژرمن رنگهاي متفاوتي دارند ولي آنها اغلب مخلوطي از

مشكي تا خاكستري به همراه رگه هاي كرم ، بلوطي و طلايي هستند . رنگهاي آبي ، جگري و سفيد يك دست ،

از علائم ناخالصي نژادي محسوب مي شوند . در ناحيه شكمي ، سر و بخش داخلي دست و پاها رنگ پوشش

زرد – خاكستري و يا بلوطي مي شود و موي بدن آنها ممكن است بلند و ضخيم باشد . سر ژرمن شپرد شولاين قوي است و

اندازه آن متناسب با ساير اعضاء بدن مي باشد . درسگهاي نر اين نژاد سر به طرز مشخص مردانه است .

گوشها در تناسب با اندازه سر بوده و به سمت جلو باز مي شود و در موقع توجه حيوان به حالت افراشته قرار

مي گيرند . چشمهاي ژرمن شپرد شولاين داراي اندازه متوسط و بادامي شكل و بدون برجستگي بوده و مقداري

مورب هستند و رنگ آنها تيره است.

وزن و ارتفاع سگ شولاين ژرمن (ژرمن شپرد شولاين)

وزن ژرمن شپرد شولاين در نرها : (30-40) ك.گ در ماده ها : (30-40) كيلوگرم

ارتفاع ژرمن شپرد شولاين در نرها : (60-65) س.م در ماده ها : (55-60) سانتي متر

طول عمر سگ شولاين ژرمن (ژرمن شپرد شولاين)

متوسط طول عمر ژرمن شپرد شولاين در حدود 12 تا 13 سال است.

سلامتي

در اين سگ ها مشكلات كپل و آرنج ديده ميشود همچنين

بيماري هاي خوني، اگزما،صرع ومشكلات هضم غدا وجود دارد.

نگهداري

اگر به فكر نگهداري اين سگ ها دز منزل هستيد بايد به آنها اجازه فعاليت دهيد.

صاحب اين سگ ها حتما بايد فعاليت هاي بدني و ذهني را با آنها كار كنند.